22 خرداد 89 یکسال گذشت!
امروز شبکه پارس تیوی داشت به یاد جان فشانیهای!!! نهضت سبز ایران تصاویری شلوغ بازیهای پارسال را پخش میکرد.در قسمتی از آن تصویری را دیدم که عدهای آن تابلویی که نام کوچه را بر آن مینویسند را زیر پا انداخته بودند و با پاهایشان به آن مثلا بی حرمتی میکردند. نامی که بر آن نقش بسته بود « خامنهای» بود. حال برای من سوال است که اصلا کوچه ای به این نام وجود دارد یا نه؟!
آهنگی هم امروز در این شبکه بخش شد که تیکههای جالب توجهی داشت:
- تا جایی که یادمه این خاک همیشه ندا میداد!
هرکسی میخواد إنقلتی به مستند دیشب وارد کنه لطفا خودش بره و تحقیق کنه..
- وقتی یه روز خوب مییاد شاید از ما چیزی نمونده باشه جز یاد خوب!
جالبه خودشونم می دونن که روز ِ خوبشون حالا حالا هم نمیرسه.
- بعد از توصیف اون روز خوب که حتما مییاد خواننده سفارش میکنه : که هر سربازی دیدی گل بدی بهش!
چی میشه گفت در این زمینه؟؟!!
اگه یادتون باشه یکی از شعارهایی که نهضت سبز ایران(!) میداد این بود : تا احمدینژاده هر روز همین بساطه!
چه طوریه که یک سال هست که احمدینژاد هست و شما هم که به گفته لیدرتان (میرحسین) اگر کشته شوید قویتر میشوید، اما این بساط دیگر نیست؟ نگید از خونخواری حکومت میترسید که این ترس در شأن شما نیست!!!!
چه طوریه که شما بیشمارید اما جنابان میرحسین و کروبی اعلام کردند به علت خونخواری حکومت از راهپیمایی ِ روز ِ 22 خرداد امسال صرفنظر فرمودند؟ مگر شما بیشمار نیستید و طرفداران حکومت عدهای قلیل نیستند، پس چگونه است که شما پس این عده قلیل بر نمیآیید؟ چرا نمیایید و به هر سرباز ِ بیچاره ای که در چنگال حکومت است گُل نمیدهید؟
پ ن 1 : امروز داشتم به این قضیه فکر میکردم که در لحظه زندگی کردن یعنی چه؟ یعنی آینده را بیخیال شدن؟
پ ن 2 : امروز را به تمامی ملت آزاده جهان تبریک میگم!